Archiwum kategorii: Poezja

Jajko   Jajko macha złośliwie Do kury będącej bardziej żywej. Ale czy jajko wie ten morał, Że nigdy koguta nie pokona? Czy jajko zdaje sobie sprawę, Że jajko jest takie niemrawe I szybciej zamieni się w jajecznice Niż stanie się … Czytaj dalej →

Do dziewczyny Część 1 Nie mogę na Ciebie patrzeć bo boję się Że jak witraż rozbijesz się Pod wpływem mego wzroku Na tysiąc kawałków   Gdy me ciało niby przypadkiem Muśnie twą świątynię Jak zefir delikatny Miłe ciepło rozpływa się … Czytaj dalej →

Gdy mnie opuścisz   Gdy mnie opuścisz Poskładam się w stożek I puszczę się do rzeki Bym już samotny nie był Wśród innych stożków   Gdy mnie opuścisz Znajdziesz mnie w delcie Wisły Zostawiam ci adres swój Byś trafiła gdy … Czytaj dalej →

przychodzimy nadzy wśród bólu   wśród bólu odchodzimy   wypełniając przestrzeń wspomnieniami Cofnij

Wieczność   kiedyś wieczność była wieczna teraz utknęła przyszłość wieczności stoi pod znakiem zapytania   a ja czekam na ostatni uśmiech przemijającego Boga w tym uśmiechu świat się rozpływa a ja ze światem Cofnij

Mrok północy   Właśnie minęło pół bezsennej nocy Dźwięki zegarów rozbrzmiewają Echem. Monotonne bim, bam, bom. Noc powolnymi krokami ciszy kroczy.   Cisza leniwym snu krokiem kroczy, Szamocze się w kotlinie pół-jasnego cienia. Nie zmieniaj czasu, po co go zmieniasz. … Czytaj dalej →

cieniu zasłoń mnie przed zdradzieckim słońcem przed wiązką miłości przed wiązką zazdrości przed smutku wiązką i radości   cieniu, gdy w nocy zaśniesz księżyc powita mnie jak brata   nikłe jego światło przypomni mi że tylko on i ty Cofnij

Zostań przy mnie Zostań zawsze Zostań blisko Wtedy gdy będzie smutno Wtedy gdy będzie żal Wtedy tylko Ty Zrozumiesz mnie Przyjaciółko Cofnij

Szaro buro ciemno Czuję anioła On czas zatrzymał Od przepaści uchronił Lecz choć nie spadam Ponury świat nie daje skrzydeł A anioł Niech mnie pilnuje dalej Cofnij

Smutno mi gdyż nie ma więcej bólu, a strach zmieszał się z przyjemnością dowodzenia że bólu nie ma. To miasto jest jak miasto ślepców: mruga bielma oczyma wśród mędrców powtarzających frazę: bólu ni ma. I czas też znikł i nie … Czytaj dalej →