Archiwa tagu: Poezja

Neon Neonowa strzała prowadzi mnie. Mówi do mnie, że nie rozumiem dlaczego świeci jak gwiazda, chociaż nie ma gwiazd w ten bezchmurny dzień. Mówi też, że jeżeli chcę zrozumieć jej lot, wpierw mam założyć na swe barki neonowy krzyż w … Czytaj dalej →

Labirynt   za murem dzikiego ogrodu labirynt bajeczny się kryje pełen zagadek i schowków na uczucia powala zapachem powala widokiem powala wyborem   gdy już raz wkroczysz pamiętaj – nie wrócisz serca nie zmienisz miłości nie oduczysz Cofnij

Sen?   przegapiłem coś ważnego jednak nie wiem co tego nie ma już nie wrócę już do tego   gdy widzę w oddali mgłę nieprzeniknioną skradam się do niej by wejść głęboko głębiej i głębiej wśród potwornych cieni słońca nie … Czytaj dalej →

Miś   Bo miłość to wielki miś Co na łapkach łaskotki ma dziś Na brzuszku spirala uczucia Euforii piękna ukochania Odwagi by powiedzieć „tak” By zasiać miłość w gruncie niczym mak Ten miś ma wielkie oczy Pełne ciepła i dobroci … Czytaj dalej →

Jajko   Jajko macha złośliwie Do kury będącej bardziej żywej. Ale czy jajko wie ten morał, Że nigdy koguta nie pokona? Czy jajko zdaje sobie sprawę, Że jajko jest takie niemrawe I szybciej zamieni się w jajecznice Niż stanie się … Czytaj dalej →

Do dziewczyny Część 1 Nie mogę na Ciebie patrzeć bo boję się Że jak witraż rozbijesz się Pod wpływem mego wzroku Na tysiąc kawałków   Gdy me ciało niby przypadkiem Muśnie twą świątynię Jak zefir delikatny Miłe ciepło rozpływa się … Czytaj dalej →

Gdy mnie opuścisz   Gdy mnie opuścisz Poskładam się w stożek I puszczę się do rzeki Bym już samotny nie był Wśród innych stożków   Gdy mnie opuścisz Znajdziesz mnie w delcie Wisły Zostawiam ci adres swój Byś trafiła gdy … Czytaj dalej →

przychodzimy nadzy wśród bólu   wśród bólu odchodzimy   wypełniając przestrzeń wspomnieniami Cofnij

Wieczność   kiedyś wieczność była wieczna teraz utknęła przyszłość wieczności stoi pod znakiem zapytania   a ja czekam na ostatni uśmiech przemijającego Boga w tym uśmiechu świat się rozpływa a ja ze światem Cofnij

Mrok północy   Właśnie minęło pół bezsennej nocy Dźwięki zegarów rozbrzmiewają Echem. Monotonne bim, bam, bom. Noc powolnymi krokami ciszy kroczy.   Cisza leniwym snu krokiem kroczy, Szamocze się w kotlinie pół-jasnego cienia. Nie zmieniaj czasu, po co go zmieniasz. … Czytaj dalej →