Archiwa tagu: Proza

***   Obudził się w szpitalnym łóżku z zawiązanymi rękami i nogami, otumaniony lekami. Podczas snu bredził. Został umieszczony w izolatce. Po lewej stronie była pancerna szyba, po prawej ściana. Światło gasło i ponownie zapalało się. Jakiś chochlik majstrował przy … Czytaj dalej →

Wędrowiec zaglądnął do okna gospody. Postanowił, że tu przeczeka noc. Zwierzętom, które mu towarzyszyły, kazał poczekać w lesie. Świetlika schował do klatki, żeby nikt go nie zobaczył. Wszedł i zakrzyknął do wszystkich. – Karczmarz, wino dla wszystkich! Na mój koszt. … Czytaj dalej →

***             Po sabacie poszedł nad rzekę w towarzystwie Rybaka i ojca Michała. Rybak otworzył drzewo i wyjął rzeczy Krzysztofa, po czym drzewo znowu się zamknęło. Wyruszyli w stronę dziupli. Świtało, gdy do niej doszli. Tym razem jednak nie była … Czytaj dalej →

Zanurzyłem się w bólu samotności, gdy świat objął nagły błysk. Za cholerę nie mogę się ruszyć. Nie dlatego, że mi się nie chce. Po prostu przyrosłem do tego miejsca, jak drzewo przyrasta korzeniami do gruntu. Można powiedzieć, że jestem ugruntowany. … Czytaj dalej →

***             Sabat zaczął się około północy. Nie było żadnych latających mioteł. Część uczestników przybyła na nogach, część przeszła przez dziwne bramy, podobne do portalów z gier hack’n’slash. Część była w kapturach, część nie ukrywała swojej twarzy. Były tu młode … Czytaj dalej →

*** Na jakiś czas Krzysztof schronił się w lesie. Miał cichą nadzieję, że wieśniacy go tak szybko nie znajdą i że jest w miarę odludnym miejscu. Trochę się przeliczył. Wieśniacy wprawdzie tak często nie zaglądali do lasu jak tylko po … Czytaj dalej →

*** Krzysztof wyszedł z młyna, lecz było jeszcze ciemno. Skierował się nad rzekę.  Szedł po polnej drodze, gdy nagle przebiegł cień czarniejszy od nocy. Postanowił sprawdzić, gdzie ten cień wędrował. Księżyc wraz z gwiazdami dawał nikłe światło, ale przynajmniej coś … Czytaj dalej →

Młyn ***   Gdy Krzysztof wpadł w nurt rzeki, nie spodziewał się, że zniesie go tak daleko od domu. Choć topił się kilka razy, zawsze udawało mu się zaczerpnąć oddech i siły na następną próbę ratowania się z tej kabały. … Czytaj dalej →

Wstęp   Książka ta powstawała dość długo. Na początku napisałem tekst podobny do dramatu, pisany wierszem, który nazwałem Spiralą. Po odleżeniu w biurku dziesięciu lat postanowiłem wrócić do tekstu i rozwinąć temat. Ze względu na to, że pierwsza część była … Czytaj dalej →